Kinderen van 6 tot 9 jaar
Wat is kanker?
Heel veel vragen
Op deze vraag kan niemand antwoord geven. Kanker krijgen is gewoon pech hebben, domme pech.
Misschien was je heel boos op papa of mama, heb je iets naars gezegd of is papa of mama over je fiets gestruikeld. Dat is natuurlijk heel vervelend, maar daar krijgt niemand kanker van. Kanker is dus NIET jouw schuld!
Nee, de dokters doen heel erg hun best om ervoor te zorgen dat de kanker weggaat. Dat lukt niet altijd, maar gelukkig worden veel papa’s en mama’s weer beter. Al duurt dat soms wel een tijdje.
Kanker komt van het Griekse woord karnikos. Karnikos betekent krab. Een tumor of kankergezwel ziet eruit als een bolletje met sprieten. Toen de ontdekkers van kanker zo’n bolletje zagen moesten ze aan een krab denken. Zo kreeg kanker dus haar naam.
Kanker bestaat al heel lang. Bij opgravingen in Egypte vonden ze mummies van mensen die kanker hadden. De ziekte kanker is dus al héél oud.
Sommige kinderen denken dat kanker besmettelijk is, maar dat is NIET waar. Je kunt papa of mama dus gewoon een kus of knuffel geven! Vertel het ook even tegen je vriendjes en vriendinnen want die denken soms ook dat kanker besmettelijk is.
Ja, maar bij kinderen komt kanker veel minder vaak voor dan bij vaders, moeders, opa’s en oma’s. Zet 1.000 mensen op een rij die kanker hebben dan zijn dat 995 grote mensen en 5 kinderen.
Ja, ook dieren kunnen kanker krijgen. Een dierenlichaam bestaat immers net als een mensenlichaam uit cellen. Ook die cellen kunnen ziek worden.
Een tumor is een ander woord voor een kluitje cellen. Andere woorden zijn gezwel, knobbel of bobbel. Maar let op: niet elke knobbel of bobbel is kanker!
Zieke cellen kunnen door het lichaam gaan zwerven. Op de plaats waar de kankercel terechtkomt kan een nieuwe tumor ontstaan. Dat noem je een uitzaaiing.
Er zijn wel meer dan 100 verschillende soorten kanker. Elke soort heeft een andere naam. Zo is er borstkanker, darmkanker, longkanker, huidkanker, een hersentumor, bloedkanker (leukemie), enzovoorts.
Onderzoek
Behandeling
Veranderingen
Wat doet het jou?
School
Wat helpt?
Chatkanjers!!
Heb jij een vader, moeder of andere naaste met kanker? Wil je graag chatten met kinderen of jongeren die hetzelfde meemaken? Dat kan!
- Ontdek dat je niet de enige bent
- Maak nieuwe vrienden
- Kom op onze APP!
Deel je verhaal. CHAT en lees mee op het forum, ga privé-chatten met een MAATJE die hetzelfde meemaakt of maak je eigen groepen aan. Wil je elkaar live ontmoeten? Op onze EVENEMENTENkalender kun je zien wat waar te doen is.
Hoe werkt de inschrijving?
Nadat je je hebt ingeschreven BELLEN we jou of je ouders om kennis te maken en om te vragen of alles duidelijk is. Daarna krijg je de inlogcode. INLOGGEN en klaar! Je kunt nu gaan zoeken wie er allemaal al zijn en met wie je in contact wilt komen
Praten over kanker
De toekomst
Gelukkig worden heel veel ouders weer beter. De kanker blijft weg en de nare tijd van ziekenhuis, behandelingen en verdrietig zijn, is voorbij.
Sommige ouders zijn door de kanker en de behandelingen veranderd. Ze missen een borst, hebben een litteken of een stoma. Andere moeten elke dag oefeningen doen om weer sterker worden. Soms merk je aan de buitenkant niks, maar wordt er nog veel gepiekerd. Dan gaat je vader of moeder wandelen, fietsen, in de tuin werken of beelden maken. Of ze gaan met iemand praten. Want dat helpt. Maar dat weet jij natuurlijk ook.
Natuurlijk moet je vader of moeder af en toe nog naar het ziekenhuis om te kijken of alles goed blijft gaan. Maar ook dat wordt na een tijdje minder. De kanker wordt een herinnering. Misschien denk je er later nog eens aan terug, misschien ook niet. Alles is goed.
Als papa of mama niet meer beter wordt
Als het niet lukt om de kanker weg te krijgen, zijn er vaak nog medicijnen die ervoor zorgen dat de kankercellen zich nog een tijdje koest houden. En als die medicijnen niet meer werken, zijn er soms weer nieuwe medicijnen. Het kan dus zijn dat de kankercellen blijven zitten, maar niet groeien of veranderen. Je papa of mama kan zo dus heel lang blijven leven!
De kankercellen moeten natuurlijk wel goed in de gaten worden houden. Dus zal je papa of mama af en toe naar het ziekenhuis moeten. En misschien is je papa of mama niet meer topfit. Ook moe en verdrietig zijn hoort erbij want het is best raar om te weten dat die kankercellen niet weggaan.
Als papa of mama doodgaat
Soms is iemand zo ziek dat de dokter denkt dat hij of zij snel dood zal gaan. Je zult je boos, verdrietig en bang voelen. Misschien heb je allerlei vragen zoals wanneer je papa of mama doodgaat en hoe dat dan gaat. Praat erover met je ouders of de dokter.
Het is fijn om dingen te blijven doen. Je kunt een wensenpotje of een ideeëndoos maken met daarin briefjes van dingen die je graag samen wilt doen zoals koekjes bakken of lekker lezen in het grote bed. Misschien kunnen jullie een selfie of filmpje maken als herinnering.
Als papa of mama erge pijn heeft en in de war of bang is, kan de dokter medicijnen geven om te zorgen dat je papa of mama niets meer voelt en gaat slapen. Als je nog iets wilt zeggen of een knuffel wilt geven, doe dat dan voordat de dokter deze medicijnen geeft. Het kan een paar dagen duren voordat je papa of mama doodgaat.
Iemand die doodgaat slaapt steeds meer en heeft steeds minder eten en drinken nodig. Misschien wil je nog even naast papa of mama gaan liggen, of hoop je dat het snel voorbij is. Het is niet raar als je dit denkt. Het is gewoon moeilijk als iemand van wie je houdt doodgaat. Misschien wil je nog iets zeggen, knutselen of schrijven. Of vooral veel knuffelen.
Sommige papa’s of mama’s zijn zó ziek, dat ze niet meer verder willen leven. Ze vragen de dokter om hen te helpen bij het doodgaan. Misschien begrijp je het niet, maar echt, je papa of mama houdt heel veel van je. En toch gaat het niet meer. Geef nog een laatste knuffel of kus. De dokter geeft eerst een spuitje met een medicijn waardoor je papa of mama heel diep in slaap valt. Daarna een medicijn waardoor het hart stopt met kloppen.
Nadat papa of mama dood is gegaan zal er een begrafenis of crematie komen. Misschien wil je iets schrijven over papa of mama of de kist beschilderen. Misschien wil je muziek maken of zingen. Misschien wil je dit soort dingen juist liever niet. Het kan lang duren voordat je merkt dat het weer wat beter met je gaat.
Vragen uit het forum
8 jaar: Ik denk altijd dat mijn papa dood gaat en word er altijd bang van. waarom bestaat kanker ijgenlijk? dat vraag ik me af en waarom mijn papa?
11: hoi ik vind het heel erg voor je ik heb mijn papa verloren en weet hoe het is. ik kreeg het twee weken eerder te horen dat hij een ziekte had van dat hij niet meer beter kon worden. maar ik denk als jou papa op bed licht en je gaat naar school dan denk ik dat hij heel trots is op jou. en dat jij gewoon verder gaat met het leven. en dat is heel moeilijk ik snap je echt heel goed hoor. want ik heb het zelf ook meegemaakt. maar ik weet meschien wel een oplossing ; dan kan je van elke dag iets in een schrifje schrijven. dat doe ik al 3 jaar.
11: hoi. mijn vader heeft zins kort kanker het is heel raar want mijn ouders zijn gescheiden als je weel reageren is dat goed
12: Mijn moeder heeft vandaag te horen gekregen dat ze als ze geen chemo’s krijgt ze niet echt lang meer heeft ik vindt dat echt heel erg ik zit er heel erg mee is er iemand die het zelfde heeft wil die pleaze even reageren??????
11: Hallo, mijn moeder heeft borstkanker met uitzaaingen. Ze heeft het op haar longen,hoofd,lever en oksel zitten. De borstkanker was vorig jaar. mijn moeder gaat ook binnen kord dood.
11 jaar: hallo allemaal ik vroeg me af ik het tegen mijn vriendinnen moet vertellen …. ik weet niet hoe ik het moet gaan vertellen heft iemand wat tips voor me . mijn moeder heeft nu ook kanker ze is gister morgen thuis gekomen . nou groetjes en veel sterkte van D
12: hooi ik heb het ok tegen me vriedinne moeten zeggen toen mijn moder hed ok had mar ik heb gevragt of iemad het voor me wou vertellen en dat ging goed mechien heb j er wat aan en hel veel succes groetjes R
11: hoi D. ik zou het vertellen aan je beste vriendin die je egt vertrouwt!!! en ik zou het vanaf het begin af aan vertellen ik hoop dat je hier wat aan hept kusjes F
11: hoi ik heb gewoon gezegd op een rustig tijdstip kennen jullie iemand met kanker en toen vroegen ze meteen hoezo dan en ik heb gezegd nou ik ken wel iemand met kanker ze vroegen meteen wie dan? ik zei: me vader ze schrokken wel maar ze begrepen toen waarom ik soms nergens mee wou doen en waarom ik soms huilden en toen begrepen ze het helemaal. misschien heb je er wat aan.
11: vorig jaar had ik een meester en toen had ik gevraagd of hij in de klas wou zeggen dat me vader kanker had iedereen schrok maar ik was wel opgelucht omdat ik dan niet in me eentje met een groot geheim rond liep
9: Ik zal het gewoon doen, ik heb het ook vertelt en de hele klas was opeens aardig! Ik kreeg zowat elke dag een tekening!! En mijn vriendinnen doen heel aardig. Ik kan het weten mijn vader is door kanker dood gegaan.
14 jaar: ik kan met niemand praten, zelfs niet met mijn moeder, die bosrt kymfe en hersen tumor heeft, en waarschijnlijk naar de hemel gaat. ik kan niemand vertellen wat er allemaal in me om gaat. dat vind ik zo vervelend, heeft íemand van jullie dat ook????????? reageer dan als je wil .. xxx R
13: Praten is goed!! Praat er met je vriendinnen over, of gewoon hier…dat is misschien nog makkelijker… Dus gewoon doen hoor. Ik vind t heel erg voor je…het lijk me echt vreselijk om je moeder kwijt te raken…mijn moeder heeft ook kanker…we hebben net slecht bericht gekregen dat haar tumor is gegroeid…maar we komen er wel, zegt mama altijd! Dus jij kan er ook weer over heen komen, door heel veel te praten! Lucht op! Sterkte en groetjes J
14: ik vind het heel goed van je, nu je er toch met iemand over probeert te praten. Het lucht echt op, vooral omdat deze mensen allemaal hetzelfde hebben meegemaakt, of nog gaan meemaken. Ik vind het heel rot voor je dat je er zo’n verdriet van hebt.. Daarom wens ikje ook heel veel sterkte en ik zal aan je denken:) xx M. p.s. misschien kun je steun vinden bij je vader of eventueel broers/zussen. Die voelen zich vast ook nog slecht.
14jaar: Hoj allemaal, ik lees hier alleen maar stukjes waarin verteld wordt dat ouders of broertjes of zusjes zijn gestorven, maar toch steeds meer mensen overleven de ziekte? Mijn vader heeft het 5 jaar geleden gehad en het overleeft. Dat betekend nog niet dat ik het heb verwerkt, ik zou graag willen weten of hier ook mensen zijn die iemand kennen die kanker heeft gehad en beter is geworden.
14: Heej, fijn dat je vader weer is genezen. Mijn oma had 3 jaar geleden te horen gekregen dat ze kanker had, na ongeveer een jaar was de kanker helemaal weg. het ging een paar maanden goed, maar daarna kreeg ze weer klachten en bleek het weer terug te zijn. Nu is ze er niet meer 🙁
13: Mijn moeder is ongeveer beter, iets meer dan een half jaar geleden is bij haar borstkanker ontdekt. Ze heeft operaties, bestralingen en chemo’s gehad en dat is gelukkig voorbij. Haar haar begint weer te groeien en het ergste is achter de rug, wel moet ze nog injecties en/of medicijnen. Het komt in elk geval weer helemaal goed. Helaas is vandaag bij mijn oma ook borstkanker ontdekt en omdat ze al 75 is zullen ze haar behalve een operatie niet meer behandelen. Maar het is inderdaad zo dat steeds meer mensen kanker overleven, gelukkig!
11 jaar: Hallo, ik ben een meisje van 11 jaar. Mijn moeder is heel ziek. Ze ligt nu in het ziekenhuis.Ik ben nu verdrietig en bang voor wat er komen gaat .Wil iemand reageren die ook zoiets heeft mee gemaakt?
10: Ik begrijp dat je bang bent mijn moeder heeft het ook het is ook kwadaardig over3weken krijgt ze gemokuur dan krijgt ze haar uitval soms denk ik dat het helemaal niet het geval is dat er een andere mamma het heeft trouwens
11: ik ben ook 11jaar nou ja over twee dagen me moeder heeft ook net een operatie gehad ze heeft ook een drain ik weet niet of je weet wat dat is egt *** het is aan haar huid genaait ze heeft al een borst aputatie gehad wat goed hept tegen verdried en angst zeg tegen je moeder dat je een kussen wil waar ze op hept gellegen want er zit altijd een lijf geur aan als dan slaapt lijkt het net alsof ze naast je lig toen ik dat hoorden dat me moeder kanker heeft is mijn wereld ingestort ik heb heelemaal geen zin om me verjaadag te vieren heb je dat ook en stekte met je moeder ik hoop dat jullie eeuwen oud worden met ze
11: Eey allemaal ik heb het zo moeilijk nou rond deze tijd. ik denk als ik naar bed ga dat mama of ik dood ga omdat papa dood is gegaan. heeft iemand hier een tip voor. wel je dan even schrijven al is het een woordje. dan vind ik het al fijn. Groetjes en ook sterkte A
11: ik moest laast een werkstuk maken dat deet ik over kanker nu moet je een spreekbeurt houden over het onderwerp van je werkstuk ik ben bang dat ik dan ga janken help -xxx-jes F
11: hej F wanneer moet je je spreekbeurt dan houden? nou alvast heel veel succes ik hoop dat het goed gaat ik ga voor je duimen 😉 -xxxxxxx-jes en smakjes F
11: heej f het is helemaal niet erg als je gaat huilen want de kinderen uit je klas weten wat er met je gebeurt is dus die kinderen snappen het. Dus je moet niet bang zijn.
14 jaar: Nou ik denk dat je heel veel afleiding op school kan vinden..ik ben zelf 14 en zit nou in 3 havo en 4 maanden geleden is mijn moeder overleden! ik ben vooral niet gestopt met verder leven..school heeft ervoor gezorgd dat ik weer op stond en verder leefde. Misschien kun je ook steun vinden bij een bepaald geloof? ik zelf heb veel steun bij het idee dat er iets veel mooiers is na de dood! en je hebt nog altijd de rest van je familie en vrienden waarmee je leuke dingen kan doen…blijf vooral geloven in het feit dat na regen zonneschijn komt,en dat is echt zo! liefs en veel sterkte en geluk toegewenst
14: Hallow mensne vandaag 11 maart is mijn pa jaarig hij zow vandaag 41 jaar worden.. ik denk vandaag exstra veel aan hem. anders ook hoor maar vandaag exstra veel het is wel zijn verjaardag 😥 ik ga zo naar hem toe..zo als ik elke week doe.
15: Hey, Ik heb een beetje hetzelfde als jou: mijn vader verjaarde 17 maart, hij zou dan 45 jaar geworden zijn (hij was 43 toen hij gestorven is), wat toch wel een beetje een speciaal getal is. En natuurlijk … net op die dag begin ik met mijn eerste examens, echt geweldig. Ik heb er helemaal geen zin in en ik hoop maar dat ik mij een beetje zal kunnen concentreren. Ik weet helemaal niet hoe ik mij dan zal voelen. Het is wel al de tweede verjaardag ddat hij er niet meer is, maar toch. Het lijkt of ik pas enkele maanden geleden echt besef dat hij er niet meer is en dat ik het zo’n beetje aanvaardt heb. Ik sta sindsdien anders tegenover zijn dood. Ik heb er zeg maar vrede mee gevonden, dus ik heb zo’n voorgevoel dat dit heel anders gaat zijn dan vorig jaar. Ik weet niet goed of ik dan blij moet zijn omdat hij die dag normaal verjaart en zo of dat ik er mij droevig moet bij voelen. Ik zie wel hoe ik mij die dag voel. Ik heb er ook eergisteren een kort gedichtje (4regels) over geschreven: dag van tegenstrijdige gevoelens dag van vreugde en verdriet dag van glimlach en van tranen nee, die wil ik liever niet xxx E
15: Toen mijn vader dood ging kregen wij het boek. “ik krijg tranen in mijn ogen als ik aan je denk” dat is een boek waar allemaal kindren in vertellen over de dood van hun moeder of vader. het is een super boek. ik raad het jullie allemaal aan om daar is in te kijken. kusjes …..
14: Ik denk vaak : het is beter voor m’n oma, nu heeft ze geen pijn meer. Of ik denk : als het ook mijn tijd is zullen we elkaar allemaal weer zien. Dat verzacht m’n verdriet een beeetje. xx sterkte
15 jaar: Ik vind het niet leuk als iemand dat zegt..maar ik krijg er verder ook nix van als ik het woord kanker hoor. Ik denk dat wel altijd van moet dat nou…sommigen kunne daar egt nii tege..en dat vind ik dan egt zielig..en ik kan wel snappe dat je dat egt niet leuk vind… mrja….het gebeurt tog…en ik denk niet dat wij er veel aan kunne doen…
14: Ik wou even zeggen dat ik zo erg boos wordt als iemand met kanker scheldt, jullie ook? Mijn moeder heeft dus ook kanker en een jongen van de basisschool zegt de hele tijd je moeder is een kanker hoer…zoiets zeg je toch gewoon niet!
14: Ik ken dat gevoel, bij mij op school maken ze vaak moppen over kanker en dan word ik altijd hel kwaad. Ik kan daar echt niet tegen, das zo grof! Ook schelden ze soms mensen uit voor kankerhoofd enzo…Mijn papa heeft ook kanker en het doet echt pijn als mensen zo’n dingen zeggen.
9: Een jongen uit mijn klas zegt de hele tijd kankerjoch als hij ruzie heeft. Een keer wou ik hem slaan maar dat deed ik gelukkig niet!
14: Ehy, ik zie hier wel stukjes staan over wat mensen vinden van met kanker schelden enzo maar er staat nergens wat we er aan kunnen doen dus misschien dat dat hier kan komen te staan. Ik kan er helemaal niet tegen, maar ik heb geen idee wat ik er tegen kan doen. Kan iemand mij helpen?
14 jaar: Ik vraag me ook welleens af : waarom wij? Maarjaa daar zullen we allemaal nooit andwoord op krijgen. Ik ben deze site daarom ook erg dankbaar, hier kun je praten met mensen die hetzelfde als jezelf hebben meegemaakt. En je kunt je hart lekker luchten. Ik probeer positief te denken, alleen het is moeilijk.
15: Je bent niet de enige die zo denkt. Ik denk dat bijna iedereen die met zo iets te maken heeft wel eens denkt: waarom ik en niet iemand anders. Maar voel je hierom zeker niet schuldig! Daar is helemaal geen reden voor. Jij hebt je moeder niet ziek gemaakt en dus kan je er ook verder niets aan doen. Stel je voor dat jij het was en niet je moeder, dan zou zij ook zo denken. Ze zou zeker niet willen dat je je hierover schuldig voel. Try to see the good when it’s all going bad! xxx …..
15 jaar: Als ik mij slecht voel, dan schrijf ik er meestal over. In een gedicht of gewoon wat losse gedachten, dat lucht best op. Erover praten is natuurlijk ook heel goed, maar ik vind dat persoonlijk wat moeilijker. Je moet zelf een beetje uitzoeken waar jij je het best bij voelt. Ook een wandeling buiten kan is goed doen. Om is na te denken en alles op een rijtje te zetten of om juist even aan niets te hoeven denken. Ik hoop dat je snel een manier vindt om je beter te voelen. xxx E
15: Hoi! Wat goed van je, dat je dit doet. Misschien is dit wel een oplossing om zo je verhaal kwijt te kunnen. We zitten hier allemaal met hetzelfde probleem. Dus we weten allemaal ongeveer hoe jij je voelt. We kunnen met elkaar praten, en elkaar steunen. Probeer gewoon altijd van het positieve uit te gaan, hoe moeilijk dat ook kan zijn. Ik denk aan je, en ik wens je heel veel sterkte toe!! Kusjee E
16: Ik wil iedereen bedanken voor hun steun en voor die gene die hun verhaal ook durven te vertellen.. Want het is niet zomaar iets.. En als er nogh meer zijn die willen reageren,, zou ik dat erg top vinden en misschien dat we contact kunnen houden en elkaar helpen waar dat het nodig is,, Samen staan we immers sterk…
22: Hallo, Ik heb eerst ook de verhalen van anderen gelezen. Uiteindelijk heb ik mijn eigen verhaal ook op dit forum gezet… Het is echt fijn om met iemand erover te praten… Veel sterkte de komende tijd… Liefs W
17 jaar: Beste mensen, Mijn vader heeft vandaag een mri scan gehad, Ik hoop dat het goed is. Ik vindt spannend wat de uitslag zal zijn.
14: Heej H, Spannende tijd is dit voor jou zeg. Ik hoop dat de uitslag positief is. Nou hou ons op hoogte okee? Sterkte(K) xx
22: Hallo H, Ja ik kan begrijpen hoe spannend dit is. En dan niet de spanning die je voor leuke dingen hebt… Maar een onbeschrijfbare spanning.. meer angst.. Tenmindste zo ervaar ik het. Mam moet vrijdag ook weer terug naar het ziekenhuis (controle om de 6 weken). Rond deze controles merk je de spanningen weer stijgen!!! Iedere keer is het weer hopen op een beetje positief nieuws.. Maar in je achterhoofd weet je dat het ook anders kan zijn… Mijn moeder heeft namelijk een ongeneeslijke vorm van kanker in de longen. Wat heeft jou vader precies? Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte!! Vooral positief blijven denken en genieten van iedere dag.. Hoe moeilijk en onmogelijk dat soms ook lijkt! Liefs W
14 áls mijn moeder overlijdt zal ik me zoo schuldig voelen :'( omdat ze nooit wat verkeerds heeft gedaan en waarom moet zij dan dood gaan en ik niet? x R
14 heey R, Niemand is perfect. Je moeder niet én jij ook niet. Maar niemand verdiend deze vreselijke ziekte. Je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen als je moeder overleid, want jij hebt daar toch niet voor gezorgd… Probeer zo veel mogelijk tijd die je moeder nog heeft met haar door te brengen en extra lief voor haar te zijn. Dan is er geen enkele reden om je schuldig te voel. Zoals ik al heb gereageerd op je andere berichtje kan je altijd je hart bij mij luchten. Doeg xx E
14 jaar: Ik ben een jongen van 14 jaar en mijn moeder heeft borstkanker. Deze ziekte heeft ze nu al 10 jaar. Ik ben al een lange tijd bezig met afscheid nemen en moet ik nu juist dichter bij m’n moeder gaan staan of juist wat meer afstand houde zodat het verdriet minder wordt als ze er niet meer is?
15: hallo iedereen, M’n papa is heel ziek en m’n mama heeft ook al aan mij gevraagd dat ik er wil bij zijn als hij dood gaat. Ik heb daar “ja”opgezegt maar ik weet het nog niet zeker ik denk dat dat heel pijnlijk is je ouders zien sterven. Maar ik zal nog wel zien als het zover is maar ik denk dat ik dat wel wil zien.Maar ik heb nog nooit iemand dood zien gaan.doeiii -xxx-
11: Hoi, mijn moeder is in januari overleden. ook aan kanker. ik ben nu erg verdrietig. we hadden deze week cito en toen dacht ik mama zal mij wel helpen en dat heeft ze ook gedaan . dat weet ik wel zeker. wil iemand hier op reageeren die het zelfden heeft meegemaakt. Xxx L
12 jaar: ik heb een tip dat doe ik ook je moet je problemen op schrijven dat helpt echt ik kan er ook heel erg moeilijk over praten en ik zit ook heel veel te dag dromen maar ik ben naar mijn mentor gegaan en die zou een briefje schrijven aan alle docenten die ik heb over wat er thuis aan de hand is (misschien ook een tip)
11: ga eens heel hard scheewen als je iets verveelends hebt gehoort
9: mijn mama helpt me om dit te schrijven… ondertussen weet mijn oma zelf ook dat ze ongeneeselijk is. We werken al een tijdje met een heen en weer boekje,zo kan ik alles aan mijn oma zeggen wat ik haar niet durf te vertellen. Als het nog kan gaan we het volgende week met de familie nog samen op weekend(een soort afscheidsweekend)Het doet inderdaad pijn om zo over de dood te praten maar mijn oma helpt mij hier heel goed bij,ik zie haar echt heel graag,groetjes J
16: Lieve M Eigenlijk hoor ik niet op deze plek op de site thuis. Ik kijk vaak alleen even en reageer nooit. Maar nu ik jouw stukje lees, moet ik wel reageren. Ik snap hoe je je voelt. Mijn (stief)moeder heeft borstkanker en ik ben ook heel verdrietig. Jouw moeder is niet meer te genezen, dat is gewoon vreselijk. Maar ik denk dat je nu vooral van haar moet genieten, leuke dingen doen, met haar praten enz. Het is logisch dat je die vragen hebt van: Krijgt mijn vader een nieuwe vriendin? enz. Daar moet je nu niet aan denken. En als dat zou gebeuren na een paar jaar, zou ze (die vriendin) nooit je moeder kunnen vervangen. Je moeder zal altijd bij je blijven in je hart en als beschermengeltje. Denk daar maar aan. Het is belangrijk dat je NU gewoon van je moeder geniet!!!!!! Veel sterkte en liefs M
9: Ik heb 1 tip vraag iemand om bij je te logeren en ga er over praten dan ben je toch blij dat het bij iemand kwijt is.
10: mijn moeder heeft kanker maar is niet dood gegaan maar ik heb wel een tip. denk er niet zo vaak aan ga lekker bij een vriend of vriendin spelen. of nou juist lekker buiten.
14 jaar: heey allemaal, ik vind het fijn om gedichten over kanker te schrijven/lezen. Ik heb er zelf maar een paar geschreven. ze zijn niet erg goed, maar ik wil jullie er toch een laten zien… kanker is een woord van zes letters groot voor de een een scheldwoord voor de ander de dood Wie is het sterkst wie zal er gaan Wie blijft leven wie blijft bestaan Wie zal er winnen in deze strijd En voor wie is het morgen de tijd De tijd om te sterven en naar de hemel te gaan Wie blijf leven wie blijft bestaan? als jullie ook gedichten hebben willen jullie die er dan op plaatsen? doei xx E
16: Het begind met de K, en eindigt met anker. Kanker.. Voor de een een gedachte, voor de ander een woord. Terwijl het mentaal in veel gedachten boord. Angst, woede vreugde en verdiet.. De verdwaalde onzekere gedachten verlaten je maar niet. Het begind met de K, en eindigt met anker. Kanker..
14: Tot op het laatste moment heeft u gevochten. Maar er was geen uitweg meer,waar we ook zochten. We wisten allemaal wat er zou gaan gebeuren. Maar we hadden besloten er niet over te zeuren. U heeft u zolang goed gehouden. En zo zouden we u ook altijd blijven onthouden. U moest nog veel meemaken. We zijn god dankbaar voor u leven. En we zijn u dankbaar dat u ons zoveel liefde heb gegeven. Op de dag dat u van de aarde bent gegaan. Vieren we dat u hebt mogen bestaan.
14: Waarom al dat vechten? Waarom al die pijn? Je wilde niet weg, want je wilde nog bij ons zijn. De strijd was oneerlijk en zeker niet terecht. Je wilde graag verder, maar helaas verloor je dit gevecht.
19: Je voelt je vaak zo machteloos zo onzeker en zo klein je wilt graag iets voor ze doen ze helpen met hun pijn. De mensen, waar, van je het weet ze hebben het nu zwaar maar hoe, en wat, kun je doen ja, wist je dat nu maar. Ze hebben geen vrolijk vooruitzicht de chemo maakt ze ziek er is nog geen medicijn gevonden in deze wereld vol van techniek. Dus van harte beterschap daar heeft men ook niks aan ze zijn vaak al heel blij als de kanker stil blijft staan. Veel mensen vinden het moeilijk aan hen te vragen hoe het is maar juist in deze moeilijke tijd zijn dat volgens mij, dingen die je mis . Vaak zijn ze zelf heel moedig en zijn wij zelf te laf stap daarom eens gewoon een keer op die mensen af.
14 jaar: Ik ben een jongen van 14 jaar en mijn moeder heeft borstkanker. Deze ziekte heeft ze nu al 10 jaar. Ik ben al een lange tijd bezig met afscheid nemen en moet ik nu juist dichter bij m’n moeder gaan staan of juist wat meer afstand houde zodat het verdriet minder wordt als ze er niet meer is?
15: hallo iedereen, M’n papa is heel ziek en m’n mama heeft ook al aan mij gevraagd dat ik er wil bij zijn als hij dood gaat. Ik heb daar “ja”opgezegt maar ik weet het nog niet zeker ik denk dat dat heel pijnlijk is je ouders zien sterven. Maar ik zal nog wel zien als het zover is maar ik denk dat ik dat wel wil zien.Maar ik heb nog nooit iemand dood zien gaan.doeiii -xxx-
11: Hoi, mijn moeder is in januari overleden. ook aan kanker. ik ben nu erg verdrietig. we hadden deze week cito en toen dacht ik mama zal mij wel helpen en dat heeft ze ook gedaan . dat weet ik wel zeker. wil iemand hier op reageeren die het zelfden heeft meegemaakt. Xxx L
12 jaar: Wat een rotmaand! in deze decembermaand mis ik mijn moeder helemaal zo erg. door sinterklaas en kerst en nieuwjaar, ik weet wel dat ze er op de een of andere manier toch bij is, maar waar? en hoe? -xxx-
17: Ok. Dit is weer lekker zo’n clisjee (of hoe je dat ook schrijft:P) Maar die rotte decembermaand… Maandag was Sinterklaas. NIet dat ik er toen bij stilgestaan heb dat mama dood is. Maar nu.. ik voel me zo schuldig!! Ik mis haar zo! In van die kleine dingen. Maar ook de grote. Het is zo stom. Soms zie ik haar zo voor me, maar dat zijn dan van die nutteloze dagen. Bijv . een kerst met mama kan ik me simpelweg niet meer herinneren! Hoe dom kun je zijn!!! Weet verder ook niet wat ik met dit topic wil maar ja… Ik moest het kwijt endit is de eerste site waar ik aan dacht A
15: Ik weet precies wat je bedoelt meis..het is inderdaad een klote maand..ik mis mijn moeder ook ontzettend erg nu…Maar je meot jezelf niet schuldig voelen..jou moeder wil ook dat je lekker doorgaat met je leven…en lol hebt…dat weet ik zeker…iedereen deze maand heel veel sterkte…en maak er ondanks het verdriet allemaal een hele leuke maand van… Veel liefs W
15: Lieve A Je hoeft je helemaal nergens schuldig over te voelen! Weet je wat pas raar zou zijn, als je alleen maar met feestdagen aan haar zou denken. Maar dat is bij jou zeker niet het geval! Je denkt vast vaak aan haar en ze zou vast ook hebben gewild dat jij door leefd. Je denkt nu toch aan haar en het feit dat je op deze site komt bewijst dat wel zeker. Wees niet te hard voor je zelf en voel je vooral niet schuldig nergens voor nodig. Veel liefs en sterkte M