Soms voel je de bui van te voren aankomen, een andere keer overvalt het je gewoon. Als je een bepaald liedje hoort bijvoorbeeld, of als je naar een film kijkt. Veel jongeren met een vader of moeder met kanker zijn verdrietig, bang of boos en/of voelen zich alleen. Sommigen maken zich zorgen over de toekomst, anderen halen hun schouders op en zien wel.
Verdrietig
Logisch dat je verdrietig bent als je vader of moeder kanker heeft. Het is tenslotte niet niks! De stemming in huis is veranderd. Je voelt dat je ouders verdrietig zijn. Misschien ziet je vader of moeder er erg ziek uit. Of misschien ziet hij of zij er eigenlijk best goed uit maar heb je zo je twijfels.
Beschermen
Het kan zijn dat je het moeilijk vindt om je gevoelens met je ouders te delen. Die hebben immers al genoeg aan hun hoofd. En dus zul je hen automatisch beschermen. Maar praten over verdriet, boosheid en onmacht kan helpen. Zoek een vertrouwd iemand. Je beste vriend of vriendin bijvoorbeeld, je mentor, de moeder van je vriendin of iemand die net als jij een vader of moeder met kanker heeft (gehad).
Je kop in het zand
Hoe erg is het om je kop in het zand te steken? Niet zo erg, als je ‘m er af en toe maar uit haalt. Niet teveel aan denken helpt, maar je gevoel helemaal wegstoppen helpt niet. Drank en drugs helpen ook niet. Die maken het alleen maar erger, even voel je niets, daarna komt als honderd keer erger terug. Misschien helpt rappen, schrijven, kickboksen, of een andere activiteit.
Bang
Bang dat je vader of moeder nog zieker wordt. Bang dat de kanker terugkomt. Bang dat je zelf kanker krijgt. Bang dat je vader of moeder doodgaat. Probeer je angsten te bespreken. Lukt dat niet thuis of vind je dat moeilijk, vraag dan een gesprek aan met de behandelend arts van je vader of moeder of maak een afspraak met de huisarts. Soms zijn je angsten gebaseerd op iets dat echt niet klopt!
